Het Rosie Project

Dit weekend bespraken we Het Rosie Project, geschreven door Graeme Simsion. Het Rosie Project gaat over de autistische Don Tillman die op zoek gaat naar een partner door middel van een zestien pagina’s tellende vragenlijst. Rosie Jarman komt in zijn leven, maar ze is verre van perfect. Ze blijven echter wel contact houden, omdat Don haar helpt bij de zoektocht naar haar biologische vader.

Bron: LS Amsterdam

Drie van ons hadden het boek gelezen, vandaar dat we het maar kort hebben besproken. De cijfers die we aan het boek gaven waren een 9, een 6 en een 7.5, waardoor we gemiddeld ook uitkomen op een 7.5. Twee hadden het boek al gelezen en vonden het leuk: vandaar dat we het boek ook kozen als leesclubboek, omdat zij het aanraadden.

De titel vonden we eigenlijk wel een spoiler. De vermelding van de naam Rosie, zowel in de titel als op de achterflaptekst, zorgt er namelijk voor dat je bepaalde verwachtingen hebt over de afloop van het verhaal. Ook staat de vragenlijst die Don heeft opgesteld helaas niet in de Nederlandse vertaalde versie, dat is jammer. Gelukkig is de enquête wel te vinden in de Engelstalige versie.

Ook voor de volgende keer hebben we weer gestemd: De bijzondere kinderen van mevrouw Peregrine (Ransom Riggs). Zo toevallig net verfilmd – de film draait sinds 29 september in de bioscoop – dus dat is een extra reden om het boek te lezen zodat we kunnen vergelijken! 

Mijn hart en andere zwarte gaten

Vorige week zaterdag was weer de eerste bijeenkomst van dit schooljaar, en voor die bijzondere gelegenheid hadden we een verrassing voor de aanwezigen: exclusieve goodiebags! Daarin zaten onder andere een raspberryreaders-boekenlegger en een frambozenmacaron.

Met vijf mensen, macarons, vlierbloesemlimonade, koekjes, en nog andere versnaperingen, hebben we *ahem* heel veel over het boek gepraat. De meningen over Mijn hart en andere zwarte gaten liepen uiteen. Sommigen vonden het boek 'wel leuk', en één iemand vond het heel stom. Het einde was voorspellend, en de weg ernaartoe sprak ook niemand echt aan. Variërend van een 3,5 tot een 6 gaven we het boek gemiddeld een 5,4. 

Behalve over het boek en onze vakantieavonturen hadden we het ook gehad over wat we gelezen hadden deze zomer. Aan iedereen hadden we de vraag gesteld: wat was het beste en het slechtste boek dat je gelezen hebt deze zomer?

Als één van de beste boeken kwam The Rosie project naar voren, dat wordt dan ook het boek dat we voor volgende keer lezen. Het is optioneel om dit boek te lezen. Je kan er dus voor kiezen om mee te lezen met The Rosie project. 

Wij hebben nu alweer zin in oktober!

De boekendief

Dit keer vond de leesclubbijeenkomst niet plaats op een zaterdag-, maar op een zondagavond. Terwijl de verfilming aan stond en we frambozenlekkernijen aten, bespraken de drie aanwezige boekenwurmen het boek De boekendief. Het hoogtepunt waren wel de K3-ijsjes met frambozensmaak en er is nog veel meer leuks besproken.

Bron: The House of Books

De boekendief is een roman over de Tweede Wereldoorlog. De 9-jarige Liesel wordt door haar moeder naar een pleeggezin gebracht. In de jaren dat Liesel bij haar nieuwe pleegouders woont, wordt ze een boekendief. Een verhaal over moed, vriendschap, liefde, overleven, dood en verdriet. De boekendief is de wereldwijde bestseller van Markus Zusak, waarvan meer dan 8 miljoen exemplaren zijn verkocht. Het boek is in meer dan veertig talen vertaald, en ook verfilmd.

Het boek heeft een uniek vertelperspectief; het verhaal wordt namelijk verteld vanuit het oogpunt van de Dood. Dit vonden we allemaal leuk en uniek, maar soms was het wel vaag en een beetje langdradig dat je aandacht even verslapt.

Twee lezers vonden het verhaal wel heel sterk: je moet er (bijna) van huilen, zo zielig is het. Zij gaven het boek allebei het cijfer 10. De derde boekenwurm vond het verhaal wel leuk, maar niet bijzonder. Het boek werd dus ook één keer beoordeeld met een 7.

En de film? Tja, die kan alleen maar tegenvallen als je het boek geweldig vindt. De personages kwamen niet echt overeen met het beeld dat we van ze hadden. Bovendien sprak iedereen met een irritant Duits accent, terwijl we de Engels gesproken versie keken.

Onder andere om die redenen hebben we de film niet afgekeken, zodat we een boek voor de volgende keer konden kiezen. Dat is Mijn hart en andere zwarte gaten geworden. Na de zomervakantie bespreken we dit boek.

De wereld van Sofie

Op zaterdag 28 mei kwamen wij bijeen om te praten over De wereld van Sofie van Jostein Gaarder, met hele lekkere huisgemaakte appelcake, chocolade en frambozenthee :D

Bron: Bol.com

De wereld van Sofie is een boek over de geschiedenis van onze westerse filosofie. Het geeft een onderhoudend en origineel beeld van de wereld van de eerste Griekse filosofen tot en met die van onze eigen tijd. Tegelijkertijd is het een spannende roman over twee ondernemende meisjes en een geheimzinnige briefschrijver. Over een speurtocht die tot antwoorden leidt die op hun beurt weer nieuwe vragen oproepen. Maar dat is niet erg: een echte filosoof blijft altijd vragen stellen.

Het boek telt 559 pagina's. Helaas waren er maar 2 van de 5 mensen die het boek uitgelezen hadden. Twee boekenwurmen hebben het niet uitgelezen omdat ze het niet leuk vonden - zij gaven het boek dan ook een onvoldoende -, de andere vanwege tijdgebrek. Met een 6,0 gemiddeld vinden we dit het minst leuke boek dat we tot nu toe hebben gelezen. De cijfers varieerden van een 4,0 tot een 8,0. 

De meesten vonden het filosofiegedeelte interessant: veel informatie, maar wel op een toegankelijke manier verteld. Het duurde wel lang om doorheen te komen omdat je het eigenlijk even wil laten bezinken en dit niet echt een boek is wat je in een stuk uit kan lezen. Daarom is het ook niet echt een geschikt boek voor de leesclub, maar dat hebben we bij deze dan ook ervaren.

Het deel met de verhaallijn, over Sofie, vonden we vaag en onrealistisch. De meesten vonden de brieven wel leuk, maar we ergerden ons aan de gesprekken tussen de filosofieleraar en Sofie: het taalgebruik was daar stom. Het verhaal zat wel goed in elkaar, hoe dit uiteindelijk samenkwam in het plot, maar om de domheid van het einde hebben we hard moeten lachen.


Na een uitgebreide stemronde is De boekendief van Markus Zusak als winnaar uit de bus gekomen. In juli bespreken we wat we van dit boek over de Tweede Wereldoorlog vinden.

Een regenboog in de nacht

Afgelopen zaterdagavond zijn we weer bij elkaar gekomen om een boek te bespreken. Dit keer hadden we het over de roman Een regenboog in de nacht. We hebben gezellig gepraat over van alles en nog wat terwijl we frambozen ijs aten, thee dronken met frambozensnoepjes en chocola (wederom met frambozen). Ook hebben we het volgende boek gekozen.

Bron: Bol.com

Een regenboog in de nacht is het debuut van Claire King. De vertaling van The night rainbow verscheen in september 2015 bij uitgeverij Orlando. De vijfjarige Pea (ik-personage) speelt elke dag samen met haar zusje Margot. Hun vader is eerder die zomer verongelukt en haar zwangere moeder is depressief. Wanneer Pea tijdens het buitenspelen Claude ontmoet, denkt ze een nieuwe vriend te hebben gevonden - en wie weet wil hij ook wel hun papa worden..

Dit boek wordt omschreven als 'een indrigende roman over kinderlijke veerkracht in de ondoorgrondelijke wereld van verdriet van volwassenen'. Zijn die verwachtingen waargemaakt?





We zijn het er over eens dat de omschrijvingen vanuit Pea's perspectief te volwassen zijn. Dat vonden sommigen goed; het weergeeft namelijk goed dat zij te snel volwassen moest worden en hoe haar belevingswereld is. Anderen vonden het moeilijk om zich in te leven in zo'n jong personage - het taalgebruik representeert Pea niet goed.

Niet iedereen had de plottwist door. Wel was het verleden van Claude meteen duidelijk. De moeder van Pea vonden we moeilijk te peilen omdat haar stemming te vaak wisselde. Ook hebben we het over de metaforen en de vergelijkingen in het boek gehad.

De titel zegt niet veel over het boek, wel vinden we de bovenstaande cover mooi! Dat omslag hebben we ook vergeleken met Engelse covers. Als boekenwurmen hebben we de boeken ook meteen getest op geur. En hoe toevallig was het dat we buiten een regenboog zagen!

Wij gaven het boek gemiddeld een 7.4. Drie lezers waren enthousiast over het boek en gaven het dan ook een 8,5 of 9,0. De andere vier leden gaven het boek een 6,0 of 6,5. De meningen variëren van 'lastig om doorheen te komen' en 'eenzijdig verhaal waarin alleen maar buiten wordt gespeeld' tot een heel goed verhaal waar 'ik gewoon blij van word'.

Daarna was het tijd om - via vele andere gespreksonderwerpen - de suggesties voor de volgende keer door te nemen. In mei bespreken we De Wereld van Sofie, een filosofische roman. Komende meivakantie hebben we dus genoeg te lezen!

De hemel begint bij je voeten

Vandaag vond onze eerste Raspberry Readers bijeenkomst plaats en die was zeker geslaagd! Het was ontzettend gezellig met alle leden die er de eerste keer bij waren. We hebben gesproken over De hemel begint bij je voeten, over films, over frambozen, over poëzie, clichés, over boeken en dat onder het genot van chocola en thee!

Bron: Bol.com

De hemel begint bij je voeten is het debuut van Jandy Nelson (genre: young adult contemporary). De vertaling van The Sky is Everywhere is in november 2015 verschenen bij Blossom Books. Het verhaal gaat over Lennie, die na de dood van haar zus haar leven weer probeert op te pakken. Ze verwerkt de dood van haar zus door het schrijven van gedichten, die ze overal achterlaat. Ze wordt verliefd op twee jongens: Toby, het vriendje van haar zus, die als enige haar verdriet lijkt te begrijpen en Joe, een nieuwe jongen op haar school met een onwijs muzikaal talent, die haar haar verdriet juist laat vergeten.

Wij gaven het boek gemiddeld een 7,3 op schaal van vier beoordelingen, variërend van een 6,2 tot een 9,0. Niet iedereen was even enthousiast over het boek, maar we waren er zeker ook niet negatief over! We vonden het idee om gedichten in het boek te verwerken heel mooi, en vonden dat ze zeker ook een aanvulling waren op het boek omdat ze heel goed weergaven wat er in Lennie omging. Dat was sowieso heel goed uitgewerkt: niet alleen door de gedichten, maar ook door de schrijfstijl krijg je een heel goed inzicht in wat Lennie voelt en wat er in haar hoofd omgaat. We vonden de personages in het boek leuk bedacht, alleen vonden we wel dat die wat meer uitgewerkt hadden mogen worden, zodat er wat meer diepgang was en je meer mee zou kunnen leven met Lennie en de anderen. 

We hebben ook de Engelse en de Nederlandse versie vergeleken en kwamen tot de conclusie dat zeker in de gedichten naar voren komt dat de originele versie beter is. Hier een fragment:

Elke ochtend als ik wakker werd, 

luisterde ik naar het onophoudelijke beuken, 

keek ik naar de somberte door het raam 

en was ik opgelucht

dat de zon tenminste het fatsoen had 

om haar gezicht niet te laten zien.

Of:

Each morning, when I woke

I listened to the tireless pounding,

looked at the drear through the window

and was relieved

that at least the sun had the decency

to stay the hell away from us.

Ook hebben we het gehad over de verfilming van het boek, die op dit moment gemaakt wordt. Allemaal waren we het er over eens dat De hemel begint bij je voeten niet echt een boek is dat het als verfilming goed zou doen, omdat iedereen het anders interpreteert. Het boek heeft heel veel gevoelswaarde die op film niet goed overgebracht zouden kunnen worden. Ook zijn we bang dat de personages in de verfilming veel meer een stereotype zullen worden.

Voor de volgende keer lezen we het boek Een regenboog in de nacht van Claire King. Wij kijken er alweer naar uit om dit boek te bespreken!